Cavia in Crisis

Point of Few legt bijl aan de wortel van levenswerk

Cavia Tours, Cavia Management, Cavia Productions… oftewel Cavia Entertainment, wie kent het niet? Dit bedrijf was jarenlang een voorbeeld van een succesvolle DIY-onderneming. Nu dreigt het concern echter te worden ingehaald door de moderne tijd. Cavia Systems bevond zich al in ‘een proces van herbezinning’. De laatste toer met Point of View uit Hoogeveen heeft de zaak er echter niet beter op gemaakt. Insiders spreken zelfs van een sterfhuisconstructie voor Cavia Unlimited. Genoeg reden om zelf op onderzoek uit te gaan naar feiten en fictie, rede en emotie in de zaak Cavia.

Op zoek naar de mensen van Cavia Music wagen wij ons in enkele beruchte Groningse achterstandwijken. Naar verluid moeten hier de wortels liggen van het immense Cavia-imperium. Na enig rondvragen bij de jeugdige drugsdealertjes stuiten wij op een leverancier van auto-onderdelen die ons een 06-nummer kan geven. Herhaald bellen levert ons een afspraak op in cafetaria De Gouden Regen (‘daar kom je de buurt tegen’). Aanvankelijk zijn de beide Cavia-ondernemers wantrouwend, maar enkele halve liters Grolsch doen de stemming aanmerkelijk verbeteren en al snel komen de tongen los.

Balans

De bijna volledig herstelde cafetaria blijkt vele goede herinneringen los te maken bij het paar. Hier werd namelijk onder het genot van een patat-speciaal Cavia Nails opgericht, een bedrijf dat zich specialiseerde in het knippen van nageltjes van cavia’s. Door een slecht uitgebalanceerde marketingstrategie was dit bedrijf helaas geen lang leven beschoren. De kiem van de inmiddels succesvolle Cavia-familie was echter gelegd. Hoewel succesvol?! De laatste tour met Point of Vew heeft de twijfel doen toeslaan bij het reeds geplaagde concern.

Zij: “Kijk we zaten toch al in een herevaluatietraject, om een nieuwe balans te vinden voor ons levenswerk. Het bleek dat we het zachte, warme, menselijke aspect teveel verwaarloosd hadden. We moesten nieuwe wegen bieden en Poit of Vieuw leek ons een kans te bieden, die weg te wijzen…”. Hij: “En nou denk ik na die tour dat we dat met die menselijke factor nou ook weer niet moeten overdrijven. Kijk die jonge garde is natuurlijk heel consumentistisch, die jongens wìllen gewoon een product. Nou mischien moet je ze dat dan maar geven!”.

We proeven wrevel, zit hier meer achter? Een nieuw rondje bier en een paar welgemikte vragen bezorgen ons een stortvloed aan informatie.

Washandje

Zij: “Product, product… dat zijn toch hele zakelijke termen, die fase heb ik nu toch wel achter me gelaten. De toer heeft echter wel vragen opgeroepen over ons concept, sluit dat nog wel aan bij ons klantprofiel?”. Hij: “Ja, profiel hebben ze genoeg die gasten! Die zijn zo vanuit de sportschool bij ons de bus ingerold!”. Zij: “Nee, daar gaat het niet om. Kijk aan de hele Point of Fiew kwestie zit natuurlijk wel een lifestyle-aspect, maar dan heb ik het meer over de hygienische en intellectuele omstandigheden in de Cavia Express”. Hij: “Echt je gelooft je ogen niet, die figuren wassen zich de hele dag en de studieboeken blijven ook nooit lang dicht. Man, ik zei nog ‘hé joh je bent op toer hoor!’”. Zij: “En dan zit je op zo’n toer dus inderdaad met een paar logistieke vraagstukken. Heel leuk zo’n washandje, maar waar laat je het in de bus?”. Hij: “Zit je ‘s ochtends aan de koffie valt er zo’n nat ding in je nek”.

Viool

Wij vermoeden toch wat sociale problemen achter de succesvolle facade van de Pont of Veu toer. Met name de mannelijke helft van het dynamische Cavia-duo blijkt het niet gemakkelijk te hebben gehad. “Nou proost hé.  Kijk eerst zie je dat die gozers vol zitten met tattoes en piercings en dan denk je toch, ja godverdomme weet je wel. Ik wil al jaren een tattoeage van mijn cavia Aurelius op mijn borst, maar door de financiële problemen rond Cavia Pictures kan ik dat gewoon niet betalen. Wie is hier nou de punk denk ik dan?! Ik ben grootgeworden met Lärm, de Dead Kennedy’s, Crass ga maar door! Ik heb het allemaal wel gezien weet je… en dan wordt je in Valencia doorgezaagd over het nut van violen door iemand die toen de luiers nog niet was ontgroeid. Openstaan voor violen m’n reet! Viool is gewoon K-U-T!!!”.

Dunnediarreeteeps

Het gesprek komt op muziek, dit blijkt een beladen onderwerp te zijn. Zij: “Kijk onze policy is gewoon: eigen teeps eerst. Daar heb ik nou eenmaal een beter gevoel bij, dat durf ik nu eindelijk te erkennen voor mezelf. Jarenlang heb ik de schijn opgehouden: ik was stoer, ik kon overal tegen. U2, Alison Morisette, the Smiths.. mij raakte het niet, ik was flink. Maar ja, je loopt toch tegen grenzen aan en nou ben ik zover dat ik kan zeggen ‘nee ik moet die bagger niet, laat die rommel thuis!’. Buitenlandse bands doen dat ook, die hebben toch geen plek in hun tas. Binnenlandse bands hebben echter meer moeite om onze grenzen te respecteren.”. Hij:”Ja joh, lekker, zet er nog één bij…  Nou die Jos bijvoorbeeld, dat is gewoon een backstabber weet je. Ons een beetje zwart maken vanachter z’n computertje. Als je die dunnediarreeteeps van hem hoort dan is het wel duidelijk, hij zou het bij ons op de straat nog geen minuut overleefd hebben”.

Douche

In ruil voor een paar biertjes schetst het echtpaar Cavia een steeds somberder beeld van hun laatste toer. Zij: “Kijk ik wil gewoon positief blijven, de toekomst, echt ik ga ervoor. Maar soms is het zo moeilijk om vol te houden… Als je voor de zoveelste keer op de douche wordt gewezen… Dan probeer je die brug te slaan, uit te leggen:  ‘nee joh, dat doen we thuis wel weer’. En dan wordt er wéér met deodorant gespoten… Wat moet je dan?! Op den duur heb ik dan maar mijn reserve t-shirt aangetrokken om de schijn op te houden. En het is juist die onechtheid, die afstand naar elkaar toe waar ik vanaf wil”. Hij: “Ik kan er nog steeds niet bij, eerst poetsen ze zich helemaal op en dan gaan ze in die lichte kleren in de modder voor het podium liggen rollen. Beetje Shikari nadoen zeker…”.

Gerontopunkers

We krijgen het gevoel dat hier sprake is van een generatiekloof. Dit wordt door de betrokkenen echter heftig ontkend. Hij (32):  “Tuurlijk zijn die lui jong, en hoe! Het zou gewoon verboden moeten wezen. Maar er zijn ook gerontopunkers die wat merkwaardige opvattingen hebben over het toerleven…”. Zij (30): “En over kleding, maar goed. Nee, ik noem geen namen, de mensen om wie het gaat weten wel wat ik bedoel. Als je lekker in de bus ligt te slapen en er wordt om 12 uur al op het raam geklopt, dat is gewoon niet tof weet je”.

Renegaten

Een onmiskenbare verwijzing naar de toer met Seein Red waarover de degens al menigmaal werden gekruisd op het internet. Zij: “Eigenlijk wil ik het gewoon achter me laten, er boven staan. Die discussies op internet zijn ook gewoon zo onpersoonlijk, ik mis echt dat directe menselijke contact.”. Hij: “Precies, dat bedoel ik nou, dat gezeur op die messageboards tegenwoordig. Eindeloos lullen over Hare Krishna en van die andere malloten. Een echte punk heeft geen woorden nodig om de scene zuiver te houden van religieuze toestanden, die pakt zo’n totalitair figuur gewoon bij z’n lurven en hup, opgelost! Het is toch gewoon van de gekke, eerst moet je openstaan voor violen en dan wordt er tolerant gedaan over een stelletje religieuze renegaten. Je moet het kwaad gewoon in de kiem smoren!”.

Inmiddels heeft de eigenaar van De Gouden Regen ons reeds meermalen laten weten de tent te willen sluiten. Het Cavia-team is echter net op de praatstoel beland en weet van geen wijken. Het staken van de bierverkoop wordt beantwoordt met een serie kwetsend bedoelde opmerkingen over de rellen van een paar jaar geleden. Vanwege diezelfde rellen wordt maar afgezien van het inroepen van hulp van de politie. Na lang praten blijkt de directie van Cavia Products bereid te vertrekken in ruil voor een biertje voor onderweg. De wankele tred waarmee beide vennoten vertrekken is helaas een afspiegeling van de zwalkende koers van het Cavia concern.

Original publication on bacteria.nl 2001