Seein’Red – Spanje wordt voor ons een keerpunt

“SPANJE WORDT VOOR ONS EEN KEERPUNT!”
Jos H. voorspelt koerswijziging na zonnige toerervaring

De afgelopen twee weken zijn zwaar geweest voor de jongens van Seein Red, ik tref ze in het bijzonder ingerichte huis van bassist Jos H. (‘de Jan des Bouvrie van de punk’). Aan de grauwe, ingevallen gezichten is te zien dat de tour ze niet in de kouwe kleren is gaan zitten, de uitspraken van de bandleden doen me echter ook vermoeden dat de zon ze in de bol is geslagen, want –zoveel is zeker- alles wordt anders na Spanje.  Jos H. vertelt: “Spanje is voor ons echt een keerpunt, deze tour heeft ons laten zien dat alles anders kan en moet, na twintig jaar gaat het roer dan nu eindelijk om zodat Seein Red klaar is voor de 21^ste eeuw”. Zanger/gitarist Paul B. vult aan: “in Spanje hebben we gezien dat anarchisme eigenlijk helemaal zo slecht nog niet is. Als ik weer in zo’n mooi kraakpand stond met al die enthousiaste ongewassen lui om me heen dan kreeg ik echt een warm gevoel van binnen En dat gevoel moet eruit, ik heb de wereld wat te vertellen: let’s face it, fucking anarchism is not so fucking bad!”.  Volgens broer Olav B. kon Paul tijdens optredens vaak nauwelijks zijn mond houden “hij gaat gewoon maar door met praten, weet je wel…”

Ook muzikaal gaan er andere tijden aanbreken. Jos H.: “dankzij onze chauffeurs Eva en Mike zijn we in contact gekomen met veel goede en voor ons onbekende muziek. Tijdens de lange ritten zijn mij echt de schellen van de ogen gevallen. Na een anderhalf uur durende metalverzamelteep wist ik het opeens, dit wil ik ook! Hun muziek was voor mij een bijna religieuze ervaring…”. Het eerste wat hij deed na thuiskomst was dan ook een kritische blik werpen op z’n eigen muziekverzameling “veel muziek die ik heb komt gewoon, nou ja, op hetzelfde neer, de drummer hakt, de zanger krijst, de gitaar krast etcetera, etcetera. Als ik dat dan vergelijk met goede Groninger bands zoals bijvoorbeeld een Fleas en Lice of een PCP, tja, dan kan ik die hakketakkerommel zo wel het raam uitflikkeren”. Ook Paul is geraakt door het Groninger crustgeweld: “die bands hebben gewoon zo’n vrolijke sfeer door al die drank in de magen, ik zou dat ook wel willen bereiken, maar dan wel straight edge natuurlijk!”. Het snelle gitaarspel plaatst hem vooralsnog nog wel voor problemen, maar de muziekschool Amersfoort  heeft al hulp aangeboden. Drummer Olav ziet het in ieder geval helemaal zitten: “dubbele base, ja dat lijkt me wel wat, dan schuift m’n drumstel mischien ook wat minder”.

Toekomstplannen zijn er dus genoeg, maar wanneer krijgen wij er wat van te zien? “Sneller dan je denkt!” belooft Jos ons lezers “zo overwegen we op dit moment een aanbod van Cavia management voor een Oost Europese tour”. Het blijkt dat deze tour er dan wel heel anders uit gaat zien dan hun voorgaande reizen, want: “het opklapbaar veldbed concept bleek toch een onvoldoende oplossing te bieden voor onze slaapproblematiek, bovendien willen wij af van de traditionele visie op het punkconcert, Seein Red moet een doorlopende, 24 uurs multimedia ervaring worden”. In de toekomst zal Seein Red daarom touren in een grote truck die tegelijkertijd concertzaal, bar en comfortabel leef en slaapvertrek is. Ik kan alvast verklappen dat deze revolutionaire onderneming mede mogelijk gemaakt gaat worden door Douwe Egberts Koffie, het zal de heren dus niet ontbreken aan hun favoriete drank!

[voor bij trapfoto] Jos H. : ”In Spanje moesten we soms wel met 9 bands op een avond spelen, als je dan een beetje op tijd naar bed wil moet je wel je mannetje staan…. Dat praten alleen maar poldermodelkolder is wisten we trouwens allang” Olav B. : “Ja, je kan toch niet blijven wachten…”

[voor bij rosjee foto] Rosjee, Werknemer/Arbeider/Slaaf, over de wijze les die hij trok uit de tour: “eigenlijk ben ik altijd bezig met dingen bereiken, wil ik altijd van alles. Nu weet ik dat dat allemaal illusies zijn, waar het in het leven werkelijk omgaat is een schone handdoek, een omgewassen kopje, voldoende paracetamol…. De kleine dingen des levens, daar wil ik me in de toekomst op gaan richten”

[voor bij sokken foto] Jos H., de Frank Govers van de punk, toont ons een van zijn sokcreaties: “echt waar, niemand gelooft me nog, maar de schuine ruit wordt het helemaal, vooral in zachte pastelkleuren en in wollige materialen. Het gaat tenslotte niet om je hanekam, maar om wat er in je hartje zit”

[voor bij teunmetbierfoto] Teunk, een nieuw begin? Ja lezers, hier is hij dan: Teunk, Seein Red hoffotograaf en parttime koffieroadie. Touren was voor hem een ervaring om zich nooit meer te herinneren. “Ja, die foto, euh daar zeg je me wat, die zal wel in Spanje genomen zijn, wanneer was dat ook al weer…”

[voor bij foto van ons] Het dynamisch chauffeursduo, zij: “na de zoveelste koffiepauze dachten we wel eens, we zetten de bus gewoon voor goed aan de kant en beginnen eindelijk die caviafarm” hij: “ja die beesten eten tenminste gewoon wortels en zeuren nooit over je muziek”